وقتی نیاز به رفع احتیاج در رابطه مطرح باشه، انتخاب صحیح انجام نمیتونه بشه. موضوع فقط میشه برقراری رابطه صرفا برای رفع اون نیاز.
و وقتی در آینده اون نیاز رفع بشه، تازه دو نفر واقعیت همدیگه رو می بینند و تازه اون موقع میتونند ببینند که اصلا چی هستند! واقعیت همدیگه رو ببینند. و بشناسند (چون دیگه احتیاج رفع شده.) و ببینند اصلا همدیگه رو می خوان یا نه!
در حالیکه ممکنه این شناخت دیگه خیلی دیر باشه.
خیلی از روابط و ازدواجها همینطور شروع میشوند(برای رفع نیاز) و همینطور تمام میشوند(برای اینکه بعد از رفع نیاز، میفهمند اصلا همدیگر را از اول نمیخواسته اند. اصلا همدیگر را نمیدیدهاند که اصلا بدانند میخواهند یا نه!)