گاهی آدم کسی رو واقعا دوست نداره ولی فکر میکنه دوست داره. اگر اون فرد بتونه نقش وسیله ای کارآمد براش داشته باشه، فکر میکنه دوستش داره.
ولی در واقع خودش هم نمیدونه واقعا دوستش داره یا نه. چون انقدر مشکل یا مشکلاتی که داره ذهنش رو پر کرده، و انقدر اون فرد نامزد ممکنه ابزار خوبی برای رفع مشکلاتش باشه، که فکر میکنه اون فرد رو دوست داره.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر