در فرنگ که بودم، پرنده‌ها براحتی کنارت می‌آمدند و دانه و آب می‌خوردند.
با وقایعی که برایم اخیراً پیش آمده، حالا می‌فهمم وقتی کبوترها در ایران می‌خواهند آب بخورند، چرا این همه سرشان را بالا می آورند و دور و برشان را نگاه می‌کنند.
۲ نظر:
عزیز دل برادر فرنگ و غیر فرنگ نداره !
پیکر روانی درد مند هر جا بره ، درد رو هم با خودش میبره منتهی شرایط
محیطی مثل زنگ پائولوف عمل می کنه ....
اقا عکس بدخواهاتو بفرس بیاد
ارسال یک نظر