نسخهٔ بحران

برای هر دوران بحرانی در زندگی:

صبوری
زمان دادن
از روی احساسات عمل نکردن
تصمیم‌گیری را عاقلانه انجام دادن
حتماً از مشورت با دیگران(افراد مجرب، عاقل و متخصص) کمک گرفتن
عبادت، سحرخیزی و راز و نیاز با حق

۳ نظر:

ناشناس گفت...

بعضی هم هستند که در دوران بحرانی زندگیشون، فقط دیگران رو مقصر میدونن و حاضر نیستن کمی هم به درون خودشون نگاه کنند تا ببینن که خودشون هم اشتباهی داشتند یا نه! کلا همه مشکلات رو از بیرون میبینن...

saeid mahdavi گفت...

خدا خیرتون بده آقای پانویس

saeid mahdavi گفت...

آقای پانویس در جلسات 72 شرح مثنوی ، به اهمیت دادن احساس در زندگی و حتی در بخش هایی اهمیت دادن بیشتر احساس نسبت به عقل اشاره شده است.
در صورتی که در متون عرفانی (مثل کتاب معراج السعاده و مثنوی )و همچنین در متن بالای شما ازدوری از حس و بها دادن به عقل به عنوان راهنمای انسان اشاره شده است.
بنده وقتی که جلسه 72 را گوش می دادم به این دوگانگی بین حس و عقل بعنوان راهنمای انسان رسیدم اما چون در جلسات حضور نداشتم نتوانستم این موضوع را مطرح کنم.

ارسال یک نظر