متاسفانه در روابط، برخی اینکه «زندگی هر لحضه نو میشود» را به این معنی می‌گیرند که «شما آزاد هستی هر کاری و حتی هر آزار و ستمی می‌توانی در حق دیگران بکنی.»! «چرا که، مگر نه اینکه زندگی هر لحضه نو میشود؟ پس اگر کسی را آزار دادم، و او ناراحت شد، این مشکل خود اوست(!). این حس فقط مال خود اوست(!) به من مربوط نیست(!) زندگی نو میشود و من مسئولیتی در برابر ناراحت شدن او ندارم. به درک اسفل السافلین که رفتار من ناراحتش کرده(!)». «برود مشکلش را حل کند». و باین صورت از خود سلب مسئولیت در برابر تعهد نانوشته‌ای که بین‌شان بوده می‌کنند.
خیر! اگر کسی اینطور فکر میکند، سخت در اشتباه است. مطالب خودشناسی را ابزار توجیه تخلیهٔ میل آزار و ارضای خشم و انتقام خود قرار دادن و هیچ تعهد و مسئولیتی در برابر رفتار خود نداشتن، بهیچوجه با خودشناسی سازگار نیست.
هر کس در برابر رفتارش مسئول است. و باید حساب پس دهد.
۲ نظر:
انسان آگاه همه چیز را حول و قوه خداوند میداند از ستمی که به او روا شده ناراحت نمیشود بلکه برعکس ۰ انسانی که به دیگران ستم میکند در واقع به خودش ستم کرده ۰ آنقدر این روند ادامه پیدا میکند تا روزی که به خودش بیاید و بیدار شود ۰ هیچ چیز ماندگار نیست نه ستم کردن و نه ما ۰ گاهی برای پیمودن درجات کمال حتی انسان آگاه هم مورد ظلم قرار میگیرد ۰تا جایی در این مسیر بی انتها خواهیم رسید که حتی به زبان نخواهیم آورد که به ما ظلم شده . فقط سکوت اختیار خواهیم کرد و ناظر بر ظلم روا شده ۰ دیگه ظلمی نمیبینیم جز لا حول ولا قوه الی بالله . انسان نا آگاه از روی نا آگاهی به دیگران ظلم میکندو خودش نمیداند دارد کاری میکند که عواقبش متوجه خود اوست و اگر میدانست نمیکرد ۰
هر کسی در برابر رفتارش ،گفتارش،نگاهش حتی ایما و اشاره اش مسئول است .
و این میسر نیست مگر هر لحظه آگاه و هشیار بودن به خود و البته سخت هم هست حداقل برای من که هست یک لحظه می بینم گفته ام آنچه نگفتنی بوده ! و بعدپشیمان می شوم در چنین شرایطی اصلا فکر نمی کنم که طرف مقابل مشکل خودش هست یا حقش همین بوده و بسیار هم خوب کرده ام مدت ها خودخوری می کنم احساس وحشتناکی به خودم دارم تا از دل طرف مقابل دربیاورم مچاله می شوم انگار ... اما بقیه چی ؟ وقتی به راحتی با یه کلمه یک نگاه حتی ویرانمان می کنند چه واکنشی نشان بدهیم واقعا فقط ببینیم و رد شویم ؟!
ارسال یک نظر