اگر کسی برای ما جوکی تعریف کند، دفعه اول خیلی می‌خندیم.
دفعه دوم در حد لبخند.
بار سوم دیگر لبخند هم نمی‌زنیم.
چرا وقتی حافظه هزاران بار یک خاطرهٔ توهین را برایمان تکرار و تکرار می‌کند، عین هزاران بارش ناراحت و خشمگین می‌شویم؟!
سئوال
skip to main |
skip to sidebar
اشتراک دریافت مینیـمال‌ها
اگر مایلید مطالب مجملیات را بصورت اتوماتیک و بمحض انتشار، در ایمیل خود دریافت کنید، ایمیل خودتان را در جعبه زیر وارد کنید و دکمه ارسال را بزنید.
توجه کنید که سریعاً ایمیلی از طرف گوگل برایتان فرستاده می‌شود که حاوی لینک تایید است. اگر آن لینک را کلیک نکنید، اشتراک شما نهایی نمی‌شود.
عضویت در کانالهای اطلاعرسانی
Copyright 2019. Powered by Google's Blogger
هرگونه استفاده از محتوای این سایت منوط به کسب اجازه کتبی
از مدیر سایت است. در غیر اینصورت، پیگرد قانونی دارد.
۳ نظر:
راه حل عملی مواجهه با این خشمگینی ناشی از یادآوری ها چیه واقعا
با این که می دونم "حافظه " جایگاه اصلی این افکار پوچه و اونچه خشمگینم میکنه نیست و وجود نداره و اون اتفاق افتاده و تموم شده یا اون حرف زده شده و الان خشمگین شدن دلیلی جز" هیچ" نداره اما نه برای اون اتفاق که بیشتر به خاطر عکس العمل خودم در اون زمان ناراحت میشم
بدین خاطر است که از آن شخص انتظار توهین نداشتیم .
در حقیقت خودمان نمی توانیم مسئله را برای خودمان حل کنیم .
ارسال یک نظر