ما اغلب گمان می‌کنیم مهیا شدن امکان خلوت گزیدن کار ساده‌ای‌ست. اینکه شرایط طوری شود که من(نوعی) بتوانم مدتی گوشه‌ای بگیرم و تنها باشم. در حالیکه اصلا به این سادگی که فکر می‌کنیم نیست! کمتر کسی‌ست که این توفیق(و انصافاً توفیق) برایش حاصل شود که تنها و برای مدتی بتواند با خودش خلوت کند.
جان کلام اینکه اگر شرایط زندگی چنین وضعیتی را برایمان فراهم آورده، قدرش را بدانیم. چه بسیار انسانهایی که مشغول کار دنیا هستند و مست موفقیت. در حالیکه غافلند از اینکه این موفقیت‌ها و پیشرفتها در حقیقت باعث دوری از حقیقت و زندگی‌ست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر