«کتابت»


دفتر صوفی سواد حرف نیست
جز دل اسپید همچون برف نیست

اردیبهشت ماه، زمان نمایشگاه کتاب تهران، توصیه به مطالعهٔ «کتاب»ی شد. دوستانی پیام داده‌ند که «نام ناشر و مولف این کتاب چیست؟»!

آن جملهٔ «کتابت را بخوان» بیانی استعاری و فراواقعی‌ست، برگرفته از قرآن، باین معنی که «خودت را مطالعه کن!».

یعنی ای انسان، مکانیسم تفکر و درون خودت را مورد بررسی و مداقه قرار بده. آفات، مضرات و تخریب‌کننده‌های جانت و روانت را بشناس. چرا که هیچ حرکتی، از جمله زندگی، بدون آگاهی و شناخت نمی‌تواند بشکل مفید و صحیح پیش برود.

پس معرفت نفس یا همان شناخت خود، اصلی‌ترین و نافع‌ترین شناخت است.

حیله‌گریهای ذهنت را بشناس. نمایش دادنهایش، وانمودهایش، دروغهایش، مقایسه کردن‌هایش، ملامت کردن‌ها، لذت‌جویی‌ها، تخدیر کردنها، خود مشغولی کردنها، آیدنتیفای کردنها، خشم ورزیدنها، حسادتها، مرکز و مهم دانستنهای خودش، خودباخته‌گی‌هایش و بسیاری از خصوصیات دیگرش را با دقت بررسی کن. در آینهٔ رابطه‌هایت.

هر کس کتاب، دفتر و لوح وجود منحصر بفرد انسانی خودش را بشناسد، می‌تواند زندگی سالم و آرامی داشته باشد.

حافظ از چشمهٔ حکمت به کف آور جامی
بو که از لوح دلت نقش جهالت برود

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر