دیگران را مورد قضاوت قرار دادن ناشی از ترس است.
من چون از تو می‌ترسم، نمی‌توانم تو را موجودی تازه، جدید و غیرقایل‌پیش‌بینی(که واقعیت هر موجودی‌ست) ببینم. لذا شدیداً میل دارم از تو یک تصویر ثابت و مشخص و ارزیابی‌شده (توسط معیارهای خودم،) داشته باشم. لذا قضاوتت می‌کنم.
ما از زندگی می‌ترسیم! بروی زندگی باز نیستیم.
آیا این را درون خودم می‌بینم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر