این سخن امام علی را امروز خواندم. این سخن طلاست، جواهر است، ماه است، ماه!
«بی‌رغبتی به دنیا بزرگترین آسایش است.»
آه اگر دل انسان کنده شود از خواستن. در آن رضایت است، سکون است، حال است، آسایش است.
سخن این نیست که دل از دنیا برکنید، سخن این است که حقیقت دنیا را ببین، بشناس. آنوقت خودبخود به آن بی‌رغبت و بی‌میل می‌شوی. چنان که به مدفوع حال اشمئزاز داری.
آرزوها، خواستن‌ها بیچاره می‌کنند زندگی و عمر انسان را.
۱ نظر:
سلام عزیز
گر گریزی بر امید راحتی
ز آن طرف هم پیشت آید آفتی
هیچ کنجی بی‌دد و بی‌دام نیست
جز به خلوت‌گاه حق آرام نیست
مولانا
ارسال یک نظر