خرف باش!

میندیش میندیش که اندیشه گری‌ها
چو نفطند بسوزند ز هر بیخ تری‌ها

خرف باش! خرف باش! ز مستی و ز حیرت
که تا جمله نیستان نماید شکری‌ها

۱ نظر:

ناشناس گفت...

سلام و خسته نباشید
یادآور اون حکایت مثنوی ست که یک مسلمان و ترسا و جهود همسفر شدند .
اونهایی که سرگرم اندیشه و خیال میشند، مزه شیرینی حلوای زندگی را نخواهند چشید و از اون بی بهره خواهند ماند.

شاد و سلامت باشید
مهناز

ارسال یک نظر