تا وقتی منِ انسان از درون، بطور ریشه‌ای، در خلوت، با جدیت تحولی پیدا نکنم، شب یلدا و انواع عید و بروز‌احساسات‌های مناسبتی با تمام شلوغ‌پلوغ کردنها و شورگرفتی‌هایشان چیزی جز دلخوش‌کنک، هیجانی‌کنک، جوگیرکنک و تخدیرکنک نیستند.
باد آسایش گیتی نزند بر دل ریش
صبح صادق ندمد تا شب یلدا نرود!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر