پرایوسی

 
   چیزهایی هست که بین فرد با خدای خویش است، کاملاً خصوصی، فقط و فقط بین این دو. و هیچکس نباید بداند. مطلقاً هیچکس. حتی نزدیکترین فرد به انسان.

   حفظ این حریم بسیار مهم است. که: القلبُ حرم الله. دل حرم خداوند است. یعنی حرمت دارد که آن را با غیر رب‌مان share کنیم.

   در میان گذاشتن این حریم خصوصی با غیر خداوند، کار ناشایستی‌ست. او اعماق دل ما را برای خود می‌خواهد و بس. چون جز او کسی شایستگی چنین گنجی را ندارد.



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر