آیینهٔ رابطه

بهترین آینه برای شناخت خودمان، رابطه است.

ما در رابطه‌هایمان بوسیلهٔ مشاهدهٔ افکار، بوسیلهٔ توجه به آنچه در ذهن می‌گذرد، می‌توانیم خودمان را بشناسیم.

در روابطمان با انسان‌های دیگر و حتی با حیوانات و گیاهان.

۱ نظر:

ناشناس گفت...

وقتی هم زیادی به این ذهن عزیزنگاه می کنیم،این قدرپررومی شودکه نمی گذاردموجودات دیگرذی وجودجزخودمان راببینیم .آن وقت درروابطمان این قدرخودکامه وخودمحورمی شویم که فقط وفقط آسایش جسم وذهن من مطرح می شود،نه حال واحساس دیگران.
گاهی افرادی رامی بینیم که دارندذهن شان راواحساسشان رانگاه می کنند،ولی این ذهن خوانی خود،این قدرخودمحورانه است که نمی بیننددارندبه اطرافیانشان یک دهن کجی جانانه می کنند،گویی من وجودی خارق العاده ام که دارم خودم رامی بینم وتوهم ارزشی نداری،بروپی کارت.
درست مثل عبادات ریایی که یک نفرداردازدردجان می دهد،طرف حتی ککش هم نمی گزد.
گاهی این جوری ذهن مان رارصدمی کنیم.

ارسال یک نظر