عجز

   اگر چشم‌مان باز شود، می‌بینیم که غرق نعمت و رحمت هستیم. تا خرخره!

   توانایی شکر آنچه می‌دانیم از آنها بهره‌مند هستیم را نداریم. چه برسد به آن چیزهایی که از بهره‌مند بودن از آنها بی‌خبریم.