هیچ چیز مانند او نیست. که «لیس کمثله شیء». چطور ممکن است چیزی هم ظاهر باشد و هم باطن؟ هم حاضر و هم غایب؟
هم معرفه و هم نکره؟!
الله یعنی ال+اله. معشوقی که با «ال» معرفه شده. یعنی معشوقی که ذاتی است. بطور ذاتی و فطری انسان می‌داندش، از قبل با او آشناست. بطور درونی با او آشناست. پس معرفه است بطور ذاتی!
اما، در عین حال، الله ناشناخته است! یعنی در حیطهٔ اندیشه و شناخت و فکر و تفکر و تصور در نمی‌آید. پس نکره است!
هم معرفه است و هم نکره!
۱ نظر:
سلام پانویس عزیز
چقدر این سخنان برای من آشناست!
نمیداتم کی،کجاو از کی شنیده ام!
به هر حال ممنون
ارسال یک نظر