اگر می‌توانید سحرخیزی کنید. اگر نمی‌توانید، فاصلهٔ فجر تا طلوع را بیدار باشید. به نماز و مراقبه و مناجات بگذرانید. یا نه؟ به پارکی برای پیاده‌روی و خلوت با خودتان بروید. بدون بردن کتابی حتی. بدون گوشی مبایلی.
بیدار و مراقب بودن در این زمان بسیار پربرکت است برای حال درونی‌تان. بعدش اگر خواستید، بخوابید. خیلی هم خوب. اما این مدت زمان بین سحر، یا فجر تا طلوع را بیدار باشید.
به غنیمت شمر ای دوست دم عیسی صبح
تا دل مُرده مگر زنده کنی، کاین دم از اوست
۱ نظر:
سلام
...و چنانچه مقدور است هنگام پیاده روی یک عدد سیب شاداب (ترجیحاً قرمز) با خود برده و با آرامش کامل خورده و اینگونه آرام آرام سحر را به سپیدۀ صبح برسانید.
ارسال یک نظر