یادت هست وقتی بچه بودیم مورچه‌ها را دنبال می‌کردیم؟ حشرات را و زندگی‌شان را فالو می‌کردیم؟ پرنده‌ها و لانه ساختن‌شان را می‌دیدیم؟ پیگیر زندگی‌شان، جوجه‌هایشان بودیم؟ کرم‌های درخت‌ها را می‌دیدیم، و...
از کی شد که دیگر اینها را نمی‌بینیم و فقط ارزش‌ها را فالو می‌کنیم؟ چطور است که دیگر پرنده‌ها و زندگی‌شان، مورچه‌ها و دانه کشیدنشان برایمان جذابیتی که اکانت اینستاگرام خیلی‌ها دارد، ندارند؟ چطور است که بخوبی پیگیر واقع زندگی آدم‌های «با ارزش»، رقبا، فک و فامیل و دوست و آشنا هستیم، خوب پیگیریم که چی خریده‌اند، چی پوشیده‌اند، کجا سفر کرده‌اند، با کی دوست شده‌اند، ماشین جدیدشان چیست و ... اما دیگر آن پرنده و مورچه و درخت را دنبال نمی‌کنیم تا در زندگی‌شان چه می‌کنند؟
این چه بلایی‌ست سرمان آمده؟
اربعین اینجاست.
اربعین اینجاست.
پس عزا بر خود کنیم ما خفتگان
زآنکه بد مرگی‌ست این خواب گران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر