انسانها تصور می کنند اگر نوع طرز تفکرشون رو عوض کنند، مثلاً اگر از یک سیستم اعتقادی و فلسفی به سیستم دیگری کانورت کنند، تغییر کرده‌اند!
در صورتیکه فقط از این صندوق به اون صندوق رفته‌اند!
گر ز صندوقی به صندوقی رود
او سمائی نیست، صندوقی بود!
داری صحبت می‌کنی و من ساکت در حال گوش کردن به حرفهایت هستم، ظاهراً.
اما واقعیت این است که در حال گوش کردن نیستم. منتظر تمام شدن حرفهای تو‌ام تا نوبتم شود و حرف بزنم.
سکوتم، هنگام حرف زدن تو، برای آماده کردن حرفهایی‌ست که می‌خواهم بزنم!
خودت را، به هر صورت که می‌توانی، همنشین، مستمع و همصحبت آدمهای خوب کن.
آدمهایی که کم‌دانش‌اند، راستگو، ساده و پرهیزکننده از حواشی، لغو و یاوه‌اند.
اگر کسی دروغ می‌گوید، و کلیت رفتارش بر مبنای دروغ و فریب است، همهٔ بدیها را در خود دارد. چرا که دروغ سرچشمهٔ تمام بدیهاست.
کسی که در فلان شرایط بخصوص با دیگری فلان رفتار(هر رفتاری) را دارد، یقیناً در همان شرایط یا مشابه آن، همان رفتار را با تو هم خواهد داشت.
فکر نکن تو برایش استثناء هستی. او اصولاً در بند تو نیست، مقهور کیفیت روانی‌یی است که حاصل کرده.
تو کیستی که من اینگونه بی تو بی‌تابم؟
هم از هجوم خیالت نمی‌برد خوابم
تو کیستی که من از موج هر تبسم تو
بسان غایق سرگشته روی گردابم؟
تو دور دست امیدی و پای من خسته است
چراغ چشم تو سبز است و راه من بسته است
تو آرزوی بلندی و دست من کوتاه
مدام پیش نگاهی، مدام پیش نگاه
چه آرزوی محالیست زیستن با تو
مرا همی بگذارند یک سخن با تو
با صدای حسن(پشت فرمان!)
قسمت اول:
https://drive.google.com/file/d/0B8IOpSLtMugQaUFqcEhySzl1VW8/view?usp=docslist_api
قسمت دوم:
https://drive.google.com/file/d/0B8IOpSLtMugQVmh2dUxYVm9CNW8/view?usp=docslist_api
فساد در انسان بیش از آنچه ظاهر است، جهان او را تسخیر کرده. فقط ما نمی‌بینیم. اما اگر در کنه روابط و درون انسانها برویم، به میزان تخریب آن آگاه می‌شویم.
باید کاری اساسی کرد. با تاکتیک و سر هم بندی کاری از پیش نمی‌رود.
امام علی علیه السلام می فرمایند:
برترين شناختها آن است كه انسان نفس خويش را بشناسد
افضل المعرفة معرفة الانسان نفسه
غررالحکم
امام علی علیه السلام می فرمایند:
افضل الحكمة معرفة الانسان نفسه و وقوفه عند قدره
برترين حكمتها آن است كه انسان نفس خويش را بشناسد و در مرز خويش بايستد (و از حدّ خود تجاوز نكند)
غررالحکم
امام علی علیه السلام می فرمایند:
افضل العقل معرفة الانسان نفسه، فمن عرف نفسه عقل و من جهلها ضلّ
برترين خرد و دانايي آن است كه انسان نفس خويش را بشناسد كه هر كس نفس خود را شناخت دانا شد و هر كس آن را نشناخت گمراه گرديد
غررالحکم
امام علی علیه السلام می فرمایند:
كفي بالمرء معرفة ان يعرف نفسه
براي شناخت آدمي همين بس كه خود را بشناسد
غررالحکم
امام علی علیه السلام می فرمایند:
كفي بالمرء جهلا ان يجهل نفسه
براي ناداني آدمي همين بس است كه خود را نشناسد
غررالحکم
امام علی علیه السلام می فرمایند:
من عرف نفسه تجرّد
كسي كه خود را بشناسد از علايق دنيا و ماديّات مجرّد و برهنه گردد
غررالحکم
امام علی علیه السلام می فرمایند:
من جهل نفسه أهملها
كه نفس خود را نشناسد آن را واگذارد
غررالحکم
امام علی علیه السلام می فرمایند:
من عرف نفسه عرف ربّه
كسي كه خود را بشناسد پروردگار خود را شناخته است
غررالحکم
امام علی علیه السلام می فرمایند:
من عرف نفسه جلّ امره
كسي كه خود را بشناسد كارش بزرگ شود
غررالحکم
امام علی علیه السلام می فرمایند:
من جهل نفسه كان بغير نفسه اجهل
كسي كه خود را نشناسد نسبت به شناخت ديگران نادانتر خواهد بود
غررالحکم
امام علی علیه السلام می فرمایند:
من عرف نفسه فهو لغيره اعرف
كسي كه خود را بشناسد ديگران را بهتر بشناسد
غررالحکم
امام علی علیه السلام می فرمایند:
من عرف نفسه فقد انتهي الي غاية كلّ معرفة و علم
كسي كه خود را بشناسد به نهايت هر علم و شناختي رسيده است
غررالحکم
امام علی علیه السلام می فرمایند:
من لم يعرف نفسه بعد عن سبيل النّجاة و خبط في الضّلال و الجهالات
كسي كه خود را نشناسد از راه رستگاري دور گردد، و خود را در گمراهي و نادانيها در اندازد
غررالحکم
الان که داشتم بر می گشتم خونه تو مسیر یکی از دوستای قدیمی م رو دیدم شاید هشت سال بود که ندیده بودمش
. بعد از احوال پرسی یهو کفشش رو نشونم داد و گفت که کفشش پاره ست و پول نداره بره کفاشی اگه میشه پنج هزار بهم بده که کفشم رو بدوزم . منم بهش دادم.
بعدش هویت فکری اومده می گه: «خاک بر سرت چرا پول بهش دادی این معلومه که معتاد شده و خوب سرت رو شیره مالید حالا اگه راستش رو می گفت که به پول نیاز داره خوب اشکال نداشت بهش میدادی ولی الان که بهت دروغ گفته در واقع فریبت داده و پخمه حسابت کرده . این اصلا کارش همینه بعد از تو میره سراغ یکی دیگه و از اون پول می گیره..تو چقدر ساده ای. اصلا باید به عنوان یه لم خلاف عادت بهش نمی دادی..ولی ایا تو جرات داشتی که بهش بگی «نه»..یا صرفا برای حفظ تصویری که ازت داره بهش پول دادی. اخه گدا تو که خودت از خونه خرجی می گیری..دیگه چرا به بقبه پول می دی! چرا همیشه می خوای ادای ادم های بزرگ منش رو در بیاری»
این گوشه ای از ملامت هاش بود.
حالا اگه به طرف پول نمی دادم..مطمئنم ملامت های دیگه ای می کرد. مثلا می گفت:
«خب نامرد حتما دوستت احتیاج داشته چرا بهش ندادی. مگه پنج تومن پولیه اخه..این پول رو بندازی جلو گدا هم بر نمی داره
.پس انسانیتت کجاست..اگه نیاز نداشت خوب بهت نمی گفت.بی معرفت. اصلا تو اون پول رو به حساب صدقه می زاشتی...مگه نمی دونی صدقه دفع بلا می کنه.. به اسم لم خلاف عادت داری انسانیت رو زیر پا می ذاری ها»
سهراب
گر نداری بو ز جان ِ روشناس
رو دماغی دست آور بوشناس
اگر بویی نبرده‌ای، اگر بهره‌ای نداری از جانی که توانایی تشخیص باطن افراد را از چهره‌شان دهد،
پس برو حسی بدست آور، توانایی‌یی بدست آور که از روی آثار و علائم بتواند افراد را بشناسد.
اگر کسی برای ما جوکی تعریف کند، دفعه اول خیلی می‌خندیم.
دفعه دوم در حد لبخند.
بار سوم دیگر لبخند هم نمی‌زنیم.
چرا وقتی حافظه هزاران بار یک خاطرهٔ توهین را برایمان تکرار و تکرار می‌کند، عین هزاران بارش ناراحت و خشمگین می‌شویم؟!
