ما را عادت داده‌اند که بمحض بیمار شدن(جسم)، بدویم دنبال دوا درمان و سریعاً در پی «خوب» شدن برآییم. بدویم دنبال قرص و دوا دکتر/
این رویکرد اشتباهی‌ست! بیماری‌های جسمی خوبند! اگرچه سخت و ناراحت‌کننده. بگذاریم بیماری مدتی کار خودش را بکند. عجله نکنیم برای درمان.
نیز، هر بیماری‌یی باید بدمستی خودش را بکند، اوج بگیرد. سپس فرود خواهد آمد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر