ای هدهد صبا


ای غایب از نظر که شدی همنشین دل
می‌گویمت دعا و ثنا می‌فرستمت

هر صبح و شام قافله‌ای از دعای خیر
در صحبت شمال و صبا می‌فرستمت

تا لشکر غمت نکند ملک دل خراب
جان عزیز خود به نوا می‌فرستمت

در راه عشق مرحلهٔ قرب و بُعد نیست
می‌بینمت عیان و دعا می‌فرستمت





۱ نظر:

ناشناس گفت...

جان به فدای عاشقان خوش هوسی است عاشقی
عشق پرست ای پسر باد هواست مابقی

ارسال یک نظر