از خودم بپرسم که چطور است که این ذهن براحتی یک ساعت، و حتی گاهی دو ساعت را برای کانالگردی در تلگرام و وبگردی وقت میگذارد، اما یک مدیتیشن یک ربعه را سختش میآید انجام دهد؟! دل و دستش نمیرود به نیم ساعت وقت گذاشتن برای تماشای واقعیت مثلاً یک پارک و دار و درخت و گل و سبزه.
و این در حالی است که بارها تجربه کرده که نتیجهٔ وبگردی و کانالگردی پر شدن سر از انواع اطلاعات و اخبار است، و نتیجهٔ مدیتیشن، سبکی، فراغت، روشنی و آرامش.
علتش این است که ذهن را توهم امنیت از پهلوی خواندن اخبار و اطلاعات برداشته است. خیال میکند با دانستن و دریافت اطلاعات میتواند تسلط بر اوضاع داشته باشد. یعنی از روبرو شدن با خلاء و ترس درونیاش میترسد.
۱ نظر:
برای من که آسان ترین راه برای فرار از خودم و مسئولیت هام هست و بهترین بهانه برای اینکه بگم وقت ندارم و گرفتارم :((((
ارسال یک نظر